Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λοιπόν, βγήκαν ή βγαίνουν από την κρίση. Διέλυσε η κρίση την κοινωνική τους συνοχή; Αυτό ισχυρίζονται, συχνά χαιρέκακα, οι εγχώριοι καταστροφολόγοι και αντιευρωπαϊστές κάθε απόχρωσης. Η πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο: η ανεργία στην Ευρώπη αυξήθηκε πολύ λιγότερο από ό,τι στις ΗΠΑ (όπου η κρίση ήταν το ίδιο έντονη), ενώ η φτώχεια και η ανισότητα έμειναν γενικά αμετάβλητες.Πώς το πέτυχαν αυτό; Η βασική διαφορά της Μεγάλης Κρίσης του 1929-31 με τη Μεγάλη Ύφεση του 2007-09 είναι ότι τότε δεν υπήρχε κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας άξιο λόγου – ενώ τώρα ναι.

Η κατάσταση με την απεργία πείνας των μεταναστών έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, λόγω της αδιάλλακτης στάσης τόσο του υπουργείου Εσωτερικών όσο και των απεργών μεταναστών. Υπάρχει ο κίνδυνος να θρηνήσουμε θύματα.
Η διαδικασία για την εύρεση λύσης πρέπει να ανοίξει. Η Δημοκρατική Αριστερά υιοθετεί τις προτάσεις της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Και συγκεκριμένα:
• Τη διάκριση των μεταναστών που διαμένουν «χωρίς χαρτιά» στη χώρα σε δύο κατηγορίες: α. στους ενταγμένους στον κοινωνικό ιστό της χώρας, αυτούς δηλαδή που έχουν μεταφέρει στην Ελλάδα το κέντρο των βιοτικών τους σχέσεων και οι οποίοι δεν έχουν υπαχθεί σε καθεστώς νόμιμης παραμονής ή εξέπεσαν από τη νομιμότητα, και β. στους μη ενταγμένους και κυρίως εκείνους που επιθυμούν να διασχίσουν την Ελλάδα προς άλλο προορισμό.
• Τη θεσμοθέτηση μεταβατικής νομοθετικής ρύθμισης προκειμένου ο ήδη ενταγμένος, αλλά χωρίς καθεστώς νόμιμης παραμονής μεταναστευτικός πληθυσμός, να νομιμοποιηθεί και να βρεθεί σε πορεία κοινωνικής ενσωμάτωσης και να απεγκλωβιστεί από την περιθωριοποίηση και την παραβατικότητα
• Την καταγραφή των μεταναστών, ιδιαίτερα εκείνων που ζουν σε συνθήκες απόλυτου βιοτικού αποκλεισμού, εν μέσω κρίσης χωρίς εργασία, συχνά χωρίς οικογένειες, με προοπτική να φύγουν προς άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Η χώρα πρέπει να έχει ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική. Το επιβάλει η σημερινή κατάσταση και οι εξελίξεις που συντελούνται στον αραβικό κόσμο

Μπορεί ο κ. Σαμαράς να συνεχίζει τον κατήφορο της λαϊκίστικης δημαγωγίας του ελπίζοντας να καρπωθεί κομματικά οφέλη από αυτή.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει αναγάγει σε κύρια ασχολία του την οργάνωση ανά την Ελλάδα και ανά την Ευρώπη φραστικών επιθέσεων κατά κυβερνητικών στελεχών.

Μπορεί τα ΚΚΕ να αναμένει ως επικείμενη την μεγάλη αντικαπιταλιστική επανάσταση.

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες όλο και πιο συχνών φαινομένων ακραίας ως και παραβατικής συμπεριφοράς μερίδας πολιτών που διατυπώνουν μια άλλη άποψη για την ακολουθούμενη πολιτική. Αναφέρομαι στα περιστατικά με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τον πρωθυπουργό στη Γερμανία, τον βουλευτή κο Χατζηδάκη και τον ξυλοδαρμό του και σε άλλες τέτοιες περιπτώσεις.
Τα φαινόμενα αυτά θα μπορούσαν να εξηγηθούν και παράλληλα να καυτηριαστούν για να μην γίνουν το μόνιμο χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να διαλέγεται αλλά να συναλλάσσεται μόνο με την βία.

Η χώρα βρίσκεται σε οριακή κατάσταση. Δεν είναι μόνο οι δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Είναι και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα παρακμής και μελαγχολίας. Ένα κλίμα τυφλής πολιτικής αντιπαράθεσης που ενισχύει την αίσθηση αβεβαιότητας για το μέλλον.
Τα φαινόμενα ατιμωρησίας στους πολιτικούς, η έλλειψη κοινωνικών ευαισθησιών από τους εκάστοτε κυβερνώντες, η δικομματική κοκορομαχία ενισχύουν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Δυστυχώς, μέσα σε αυτή την αρνητική όψη της πολιτικής πραγματικότητας, εμπλέκονται και δυνάμεις της Αριστεράς. Αξίζει να μελετηθεί για παράδειγμα ο τρόπος πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει επικοινωνιακά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι δυνατόν να λέγεται επί μήνες τώρα ότι τα πανεπιστήμια έχουν ανάγκη ενός νέου θεσμικού πλαισίου, που θα προβλέπει ένα αδιάφθορο σύστημα διοίκησης (στη χώρα της διαφθοράς επειδή δεν υπάρχει ντόπιος θα εισάγουμε από έξω!), και την ίδια στιγμή που τα πανεπιστήμια προκηρύσσουν, εφαρμόζοντας τον υπάρχοντα νόμο, την θέση του Γενικού Γραμματέα του ιδρύματος για την πρόσληψη ατόμου με διαπιστωμένα υψηλά προσόντα διοίκησης, το υπουργείο να μην υπογράφει τον διορισμό τους, όπως π.χ. στην περίπτωση του πανεπιστημίου Αιγαίου ή του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και να μην εφαρμόζει το νόμο για τον εαυτό του με το πρόσχημα ότι κάποια στιγμή θα ψηφιστεί καινούριος νόμος;;;;!!!!