Ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση πολιτικού φορέα με την επωνυμία «Σπίθα»: Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών, σε δημόσιες εκδηλώσεις (1.12.2010 και 17.1.2011), όπου και μοιράστηκε η «ιδρυτική διακήρυξη» της κίνησης, μικρό βιβλίο 48 σελίδων, που παράλληλα αναρτήθηκε στο διαδίκτυο[1] και επίσης δημοσιεύθηκε ολόκληρο (παράξενο για εφημερίδα) στην Ελευθεροτυπία 4.12.2010. Αυτή η διακήρυξη πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί.

Πολιτική διαχείριση ενός προβλήματος, με δυο λόγια, σημαίνει διαμόρφωση προϋποθέσεων μιας θεμιτής και δημιουργικής εκατέρωθεν αλλαγής θέσεων για τη λύση του προβλήματος. Οσοι πολιτικοί αρνούνται (για διάφορους λόγους) αυτόν τον ρόλο, υπονομεύουν την ουσία της πολιτικής δράσης.

Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα για τη διανοµή της κρατικής διαφήµισης στα Μέσα του Εκβιασµού. Για τα έντυπα που κυκλοφορούν στο όνοµα µιας ταχυδροµικής θυρίδας, χωρίς υπογραφές αλλά µε 2-3 καταχωρήσεις ∆ΕΚΟ µέσα. Για τις εφηµερίδες που υπάρχουν µόνο για να κρεµάνε στο περίπτερο έναν τίτλο, χωρίς αναγνώστες.

Του Πρόσφατα πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, κατέβηκαν στους δρόμους της Ρώμης και του Μιλάνου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εμπορευματοποίηση της γυναίκας. Όμως, αυτές οι διαδηλώσεις δεν είχαν μόνο τον χαρακτήρα ηθικού περιεχομένου, αλλά και διεκδίκησης ρόλου στη διαμόρφωση των οικονομικών και πολιτικών πραγμάτων της χώρας τους. Μετά από χρόνια αμηχανίας -ευθύνεται και η πολιτική- οι γυναίκες τείνουν να αναθεωρήσουν ριζικά τον ρόλο τους, στις καινούργιες συνθήκες της παραγωγής και της δημιουργικότητας.

Δηλαδή, τι θέλει να μάς πει ο κ. Καστανίδης; Οτι από τούδε και στο εξής, όποιος καίει την αμερικανική σημαία στη Βασιλίσσης Σοφίας θα διώκεται και ποινικά; Ή μήπως θα αποκτήσουμε ένα ακόμη νόμο, από εκείνους που τους βλέπουμε και τους χαιρόμαστε;

Το εξασθενές χρώμιο μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα˙ γράφει κανείς; Η ανεργία καλπάζει (και ο κύριος επίτροπος εισηγείται τα επιδόματα ανεργίας να δίνονται κατόπιν ελέγχου των περιουσιακών στοιχείων)˙ γίνεται κύριο θέμα πουθενά; Η γεωργία πνέει τα λοίσθια (και η διατροφή μας το ίδιο)˙ πόσα άρθρα γράφτηκαν; Η παιδεία υποβαθμίζεται συνεχώς (μαζί με την έρευνα και τις καινοτομίες)˙ πόσους αρθρογράφους απασχολεί; Οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, εργαζόμενοι φυσικά, στενάζουν˙ πόσες δημοσιογραφικές έρευνες τους αφορούν; Το δημοκρατικό έλλειμμα στην Ευρώπη (και στις ΗΠΑ) αυξάνει˙ πόσα άρθρα γράφτηκαν;