Τα αποτελέσματα των απερχόμενων εκλογών του Μάη, απέδειξαν έμπρακτα ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική της λιτότητας έχει αποτύχει. Πολλά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα ανέβασαν τα ποσοστά τους ενώ άλλα όπως το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο αναδείχθηκαν πρωτα.

H Mέρκελ επανέλαβε χθες τη στήριξή της στον Γιούνκερ, αλλά τόνισε ότι δεν ήταν το κύριο θέμα των συζητήσεων στη Στοκχόλμη, όπου μαζί με τον ομόλογό της της Oλλανδίας Pούτε ήταν προσκεκλημένοι του πρωθυπουργού της Σουηδίας Pάινφελντ.

Το κακό αποτέλεσμα δίνει τη δυνατότητα , να δικαιολογούνται τα πάντα. Πολλές φορές , περισσότερο από την πραγματική αξία τους και να μην αξιολογούνται επίσης τα συστηματικά και οργανωμένα πλήγματα που δέχτηκε η ΔΗΜΑΡ, ο Πρόεδρός της και η εικόνα της.

Επίσης, το κακό αποτέλεσμα, δίνει τη δυνατότητα , σε απόψεις που είχαν υποστηριχτεί, να εμφανίζουν σωτηριολογικά χαρακτηριστικά χωρίς να έχουν αυταπόδεικτο χαρακτήρα.

Η ήττα, δυστυχώς, δημιουργεί τη δική της πραγματικότητα, που είμαστε υποχρεωμένοι να τη λάβουμε απολύτως υπ΄όψιν . Χωρίς να σημαίνει ότι όλα που κάναμε ήταν λάθος. Η εμπειρία της Ανανεωτικής Αριστεράς είναι χαρακτηριστική. Έχασε πολλές φορές, παρ΄ότι έλεγε σωστά πράγματα.

Έχω παιδεία θετικών επιστημών και μου είναι αδύνατον να αμφισβητώ και να μην στηρίζομαι στα πραγματικά δεδομένα. Για τον λόγο αυτό, μου είναι προφανές ότι όταν εκλέγεσαι με κεντρικό σύνθημα ότι θα σχηματίσεις κυβέρνηση, είναι αυτονόητο ότι θα μπεις σε αυτήν, όπως ορθά έπραξε η ΔΗΜΑΡ. Όταν κάνεις την επιλογή να βγεις και αυτό αποτιμάται με 1%, το συμπέρασμα είναι επίσης σαφές και καθαρό όσο και να προσπαθείς να το θολώσεις και να το εξωραΐσεις.

Δεν συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι το δεύτερο λάθος που έκανε η ΔΗΜΑΡ ήταν να αρνηθεί να συμμετάσχει στην συγκρότηση κοινού ψηφοδελτίου της κεντροαριστεράς. Ένα κόμμα που μόλις είχε αποχωρήσει από την κυβέρνηση, ήταν ανορθολογικό να συμπράξει με ένα κόμμα το οποίο ήταν μέσα στην κυβέρνηση.