Στις πρόσφατες εκλογές, η ΔΗΜΑΡ υπέστη μια βαριά εκλογική ήττα ∙ μια ήττα δυσανάλογη με το πολιτικό της ανάστημα και, πάντως, αναντίστοιχη με την προσφορά της στον τόπο. Είναι ώρα, λοιπόν, να συζητήσουμε για τα λάθη αλλά κυρίως να συζητήσουμε για την προοπτική αυτού του χώρου, έχοντας συνείδηση ότι από το ύφος και το ήθος αυτού του διαλόγου θα κριθεί και η πολιτική επανεκκίνηση της κοινής μας προσπάθειας. Ας εξηγηθούμε, επομένως, από την αρχή :

Η κεντροαριστερά έχει ταξινομηθεί ως ο χώρος ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ. Όμως με τον τρόπο αυτό αποκλείονται πολίτες που μπορούν να προσεγγιστούν σε βασικά ζητήματα όπως στο ρόλο των ρυθμιστικών αρχών στην εποπτεία των αγορών, στην απαίτηση για ένα σύγχρονο, μικρό, ευέλικτο και αποτελεσματικό κράτος ή στον απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την υπεράσπιση τους ανεξαρτήτως της προέλευσης των βιαστών τους. Δεν υπάρχουν θιασώτες αυτών των αρχιακών ζητημάτων και στη ΝΔ και στο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί αποκλείονται από το κεντροαριστερό φάσμα; Η κεντροαριστερά αντί να χρησιμοποιεί τις ιδέες της ως εμβολο διείσδυσης στους γειτνιάζοντες χώρους καταλήγει διεμβολούμενη από αυτούς.