Για εμάς, οι ζυμώσεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς δεν μπορούν να οδηγήσουν σε φορέα - δεκανίκι της συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης ούτε σε γενικές προτάσεις για μελλοντικά σχήματα και ιδέες, χωρίς τοποθέτηση πάνω στις τρέχουσες πολιτικές και το κυβερνητικό ζήτημα. Όμως διεργασίες σε προοδευτική κατεύθυνση διεξάγονται σε όλους αυτούς τους χώρους, περιλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ, και οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας δεν έχουμε την πολυτέλεια να τις αγνοήσουμε. Πολλώ μάλλον που και στον ΣΥΡΙΖΑ η διαδικασία πολιτικής του ωρίμανσης από κόμμα του 3% σε κόμμα κυβερνητικό είναι αργή και συχνά βασανιστική.

Τον Νοέμβριο 2011, παρότι σοβούσε η πολιτική θύελλα, τα δύο κόμματα που σήμερα συγκυβερνούν έκαναν κάτι μοναδικό στα χρονικά τους. Στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας συμφώνησαν σε μια σειρά ώριμες αλλαγές για Γυμνάσιο, Λύκειο και εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ, που θα ίσχυαν μια 10ετία, ώστε να γλιτώσουν οι μαθητές από την αυθαιρεσία όποιου υπουργού φιλοδοξούσε να κάνει τη δική του «μεταρρύθμιση». Το σχέδιο νόμου ήταν έτοιμο. Η κυβέρνηση Παπαδήμου υποχρεώθηκε να το θέσει στο αρχείο, διότι η Ν.Δ. έθεσε βέτο, να μην ψηφιστεί οτιδήποτε δεν είχε σχέση με το PSI…

Η κ. Α. Διαμαντοπούλου παραιτήθηκε από υπουργός Παιδείας. Οι αλλαγές στοίχειωσαν.