Tόσο οι ελιγμοί και οι πιρουέτες της Mέρκελ για τον Γιούνκερ όσο και η προέλαση των Tζιχαντιστών προς τη Bαγδάτη βοήθησαν να υποβαθμισθεί επικοινωνιακά η βαρυσήμαντη παρέμβαση το περασμένο Σάββατο του προέδρου της Γερμανίας Γκάουκ, που τόνισε ότι η χώρα οφείλει να αναλάβει νέες στρατιωτικές ευθύνες.

Είθισται η κουβέντα για τον ζητούμενο εναλλακτικό πόλο που επικράτησε να ονοματίζεται κεντροαριστερά να γίνεται φιλολογικά και μακροσκοπικά. Πόσο καλή είναι η ενότητα, η συσπείρωση των προοδευτικών ευρωπαϊστών, η ευθύνη για τη χώρα μπροστά στην κρίση, τα συμφέροντα του λαού και άλλα τέτοια. Συνέχεια αυτού του γενικόλογου προσδιορισμού είναι η γεωγραφική προσέγγιση επί του προσανατολισμού μιας ενδεχόμενης συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ ή η παραγοντική, που εξαντλείται στα πρόσωπα που θα υλοποιήσουν τη συνεργασία στο όνομα νεφελωδών ιδεολογημάτων.