Η κοινωνία είναι εδώ! Αυτό αποδείχτηκε με τον πιο περίτρανο αλλά δυστυχώς όχι πιο ευχάριστο τρόπο τις τελευταίες ημέρες. Οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις, οι εξεγέρσεις στις διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ανεξαρτήτως και πέραν από τις ακραίες μορφές και τους βανδαλισμούς μιας μειοψηφίας, απέδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία και υπάρχει και κινείται.

Πριν από 19 χρόνια, μετά την πτώση του τείχους, όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν κατ’ ευχήν στη Γηραιά Hπειρο: Yστερα από μια αρχική αμηχανία, Mιτεράν και Kολ μάς υποσχέθηκαν μια νομισματική και πολιτική ενοποίηση της τότε Eυρωπαϊκής Kοινότητας - μια προοπτική υπερεθνικής ολοκλήρωσης που διασκέδαζε κάθε ανησυχία για τις επιπτώσεις της ενοποίησης των δύο γερμανικών κρατών.

Με κυρίαρχο συναίσθημα το πένθος για το αδικοχαμένο παλικαράκι, το 15χρονο Αλέξη, καταθέτω τούτη την ώρα, εν θερμώ, κάποιες σκέψεις. «Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι απέναντι στη βία». Η φράση αυτή του Αλ. Αλαβάνου, διατυπωμένη με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο μέσα στο Κοινοβούλιο, ξεκαθάρισε, για άλλη μια φορά, τη θέση του Συνασπισμού απέναντι στις καταστροφές, στις κλοπές και στην τυφλή βία των κουκουλοφόρων.

H καταθλιπτική εβδομάδα που περνάμε επιβεβαίωσε οτι η χώρα έχει εισέλθεισε περίοδο γενικευμένης παρακμής και πολλαπλών αδιεξόδων. Kρίση χωρίς επίκεντρο, την ονομάσαμε, καθώς ούτε η «κοινωνία» έχει τον δυναμισμό να επιβάλει μια κατεύθυνση ούτε η «πολιτική» είναι σε θέση να καθοδηγήσει τις κοινωνικές δυνάμεις.

Όλοι οι πολίτες, μικροί και μεγάλοι, βίωσαν με ειλικρινή και βαθιά θλίψη τον άδικο χαμό του δεκαεξάχρονου αγοριού από την σφαίρα ενός αδίστακτου ατόμου που ήταν πρώτα τραμπούκος και μετά αστυνομικός.

«Στις σύγχρονες δημοκρατίες υπάρχουν ορισμένα δημόσια αγαθά, όπως για παράδειγμα η μη διαστρεβλωμένη πολιτική επικοινωνία, που δεν μπορεί να προσαρμόζονται στις οικονομικές προσδοκίες των επενδυτών.