Δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας σκεπτόμενος πολίτης που να μην καταλαβαίνει πια ότι η κοινωνική έκρηξη, που παρακολουθούμε εδώ και σχεδόν δύο εβδομάδες δεν είναι ένα συνηθισμένο επεισόδιο που θα εκτονωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Σε αυτή τη στιγμή της πολιτικής και κοινωνικής κατάθλιψης που μας σκεπάζει όλους,εκφράζουμε τη δική μας φωνή απόγνωσης, αλλά και ελπίδας.

Απόγνωση, γιατί με τον αδιανόητο για μια «δημοκρατική» πολιτεία φόνο του, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έγινε άθελά του το παιδί όλων μας. Η απαράδεκτη και πασιφανώς αδικαιολόγητη βία εκείνων που θα έπρεπε να περιφρουρούν την ασφάλεια
όλων των πολιτών, έβαλε αυτό το άτυχο παιδί στα σπίτια όλων μας.