Τάκης Καμπύλης, Η Καθημερινή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-12-14
Τη δεκαετία του ’80, τον ρόλο της «κουκούλας» αναλαμβάνουν τα κράνη των μοτοσικλετιστών και (κυρίως) οι παλαιστινιακές μαντίλες που, εκτός από τη συμβολοποίηση του αντιαμερικανισμού (αλλά όχι κατ’ ανάγκην και του φιλοσοβιετισμού), προσφέρουν –και λόγω μεγέθους– πρακτικές λύσεις.
Στέλιος Ράμφος, Η Καθημερινή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-12-14
Από τις στάχτες της Αθήνας και των άλλων πόλεων της χώρας γεννιέται ένα ερώτημα: Πώς τόσος μηδενισμός σήμερα στην «ευρωπαϊκή» Ελλάδα; Θα ήταν εύκολη η απάντησι, εάν η ιστορία ακολουθούσε προκαθωρισμένα σχήματα· δεν ακολουθεί και γι’ αυτό τα γεγονότα αποκτούν διαστάσεις όχι τόσο αφ’ εαυτών, όσο από συνδυασμούς απείρων μικρών λόγων, που συγκυριακά τους προσδίδουν μοναδικότητα.
Λίγοι γνωρίζουν πως οι Μπολσεβίκοι πραγματοποίησαν δύο πολύκροτες «απαλλοτριώσεις» τραπεζών, τη μία το 1906 στη Μόσχα, με «απόδοση» 875.000 ρουβλίων, και την άλλη το 1907 στην Τιφλίδα, με το λιγότερο αλλά όχι ευκαταφρόνητο κέρδος των 200.000 ρουβλίων.
Η νεολαιίστικη έκρηξη ήταν αναμενόμενη εδώ και πολύ καιρό. Καζάνι που κόχλαζε. Η δολοφονία του Αλέξη πυροδότησε τις εξελίξεις.
Τις μέρες αυτές παίζεται στους κινηματογράφους το έργο «Ανάμεσα στους τοίχους». Αφορά τη νεολαία των Λυκείων της Γαλλίας. Έτσι ακριβώς και η ελληνική νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους της απόρριψης και του αποκλεισμού.
Απέναντί τους αντί να υπάρχει περίσκεψη, φροντίδα, μέτρα και πολιτικές από την πλευρά τους κράτους υπήρξε η προπαρασκευή και το πολιτικό και ποινικό άλλοθι των αστυνομικών για την καταστολή που έκτιζε ο Β. Πολύδωρας.
Η μάχη για να μην περάσει το 65ωρο και για να καταργηθεί το οπτ-άουτ κορυφώνεται την επόμενη εβδομάδα στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
Η ευρωομάδα της Αριστεράς είναι δυστυχώς η μόνη που διεκδικεί την πλήρη απόρριψη αυτού του απαράδεκτου και αντεργατικού πακέτου για το ελαστικό 65ωρο που προωθούν οι 27 κυβερνήσεις και η Κομισιόν.
Και να θέλει κανείς, δεν μπορεί να μην αναφερθεί στα γεγονότα που μας συγκλόνισαν την εβδομάδα που μας πέρασε. Κι ήταν τα γεγονότα αυτά τόσο ιδιαίτερα, που όσα κι αν ακούσαμε, όσα κι αν διαβάσαμε, μένει πάντα χώρος για κάποιους επιπλέον προβληματισμούς. Να επιχειρήσουμε εδώ μια κωδικοποίηση των προβλημάτων που, κατά τη γνώμη μου, αναδύθηκαν και αναδείχθηκαν περισσότερο από τη στιγμή εκείνη που, στα καλά καθούμενα, ένας «ράμπο» αστυνομικός ύψωσε το όπλο του αναίτια και σκότωσε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί.
Ελίζα Παπαδάκη, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-12-14
"Ακούγεται κάπως αστεία η ανησυχία ότι η σταθερότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας απειλείται από την υπερχρέωση μιας χώρας που αντιπροσωπεύει μόλις το 2,6% του ΑΕΠ της ευρωζώνης".
Την απειλή και δημοσιονομικής κρίσης επισείουν τα γεράκια κατά του πακέτου για τη στήριξη της οικονομίας απέναντι στην ύφεση. Αφορμή τα ραγδαία αυξανόμενα επιτόκια που αναγκάζεται να πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο.
Στις “Ιστορίες του κ. Κόινερ” του Μπρέχτ, ο κ. Κόινερ παρατήρησε σε έναν κηπουρό που κλάδευε σφαιρικά ένα θάμνο: “Ωραία, τη βλέπω τη σφαίρα, πού είναι όμως ο θάμνος;”. Τούτη η αναφορά μοιάζει να ταιριάζει στις αποφάσεις που έλαβε προχθές η σύνοδος κορυφής για το κλίμα και την οικονομική ανάκαμψη - οι συμβιβασμοί επιτεύχθηκαν, πού είναι όμως η ουσία;
Άννα Φιλίνη, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-12-14
Η ουσιαστική στασιμότητα των μισθών, η αυξανόμενη ανεργία (παρά τις διαφορετικές δηλωμένες προβλέψεις της κυβέρνησης), η αύξηση της φορολογίας, ιδίως η συνέχιση της αύξησης των έμμεσων φόρων και παράλληλα η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους, μπορούν να οδηγήσουν την οικονομία και ιδιαίτερα τα ασθενέστερα στρώματα μέσα στο 2009 σε δραματικές καταστάσεις.
Ελένη Τσερεζόλε, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-12-14
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πλήρως στο μάτι του κυκλώνα μιας οικονομικής κρίσης που ουδείς γνωρίζει ούτε το πόσο θα διαρκέσει ούτε το ποιες θα είναι οι κοινωνικές συνέπειές της -και αυτό είναι το κυριότερο. Πρόκειται άλλωστε για τον "άγνωστο παράγοντα" που το επιτελείο του νεοεκλεγέντος προέδρου φοβάται ότι τελικά θα υπονομεύσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια της προεδρίας του περί μαζικών, δημόσιων, "πράσινων" επενδύσεων.
Τρεις μέρες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο εξαφανισμένος πρωθυπουργός της χώρας, χωρίς να πάρει καμία πολιτική πρωτοβουλία εκτόνωσης της κρίσης και καταδίκης της ωμής αστυνομικής βίας, εμφανίστηκε στα κανάλια (Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2008) για να ανακοινώσει στους πολίτες το καινούργιο κυβερνητικό άλλοθι.
Ανασφάλιστη εργασία και υποβαθμισμένη εκπαίδευση, πυροδοτούν το ξέσπασμα της νεολαίας, υποστηρίζει ο Σάββας Γ. Ρομπόλης, και κρούει τον κώδωνα στα συνδικάτα να ανασυγκροτήσουν τη στρατηγική τους προκειμένου να εντάξουν στους κόλπους τους τους "απόκληρους" της εργασίας, τους σημερινούς και αυριανούς απασχολήσιμους.
