Η σκληρή κόντρα κυβέρνησης - αντιπολίτευσης δεν είναι άλλη μια νεοελληνική παθογένεια. Η δημοκρατία προϋποθέτει τη διαφωνία.

Υπάρχουν όμως και παρενέργειες: στην πολιτική αντιπαράθεση οι διαφωνούντες αμπαλάρουν τις προτάσεις τους σε «πακέτα» που καλούμαστε είτε να δεχτούμε είτε να απορρίψουμε στο σύνολό τους.

Η πραγματικότητα όμως δεν προσαρμόζεται πάντα στη λογική του μαύρου-άσπρου.

Για να γίνω σαφέστερος θα αναφερθώ στην πρόσφατη εκδήλωση Παταμιού - Ωρας Αποφάσεων με θέμα την Παιδεία, διευκρινίζοντας ότι δεν την παρακολούθησα και συνεπώς το τι έχω να πω στηρίζεται σε ρεπορτάζ που διάβασα.

Όπως είναι γνωστό μια από τις πλέον βασικές και σημαντικές κληρονομιές του Διαφωτισμού είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Σύμφωνα με την αρχή αυτή , όπως γράφει και αναλύει ο Μοντεσκιέ στο περίφημο ενδέκατο βιβλίο του εμβληματικού του έργου “ Το πνεύμα των Νόμων ” , η εκτελεστική , η νομοθετική και η δικαστική εξουσία πρέπει να είναι ανεξάρτητες και διακριτές μεταξύ τους. Η αρχή της διάκρισης ων εξουσιών αναδείχθηκε σε θεμελιώδες και χαρακτηριστικό γνώρισμα των σύγχρονων φιλελεύθερων κρατών, τα οποία συγκροτήθηκαν ως τέτοια μέσα από την μακρά διαδικασία της σύγκρουσης με την απολυταρχική και συγκεντρωτική , συνήθως μοναρχική , εξουσία.

Ο κύβος ερρίφθη, τα επόμενα 24ωρα η Ελλάδα θα βγει στις αγορές για περίπου 2,5 δισ. ευρώ για την 5ετία.

Ανεξάρτητα αν αυτή η δοκιμαστική έξοδος έπρεπε να γίνει τώρα ή λίγο αργότερα (υπάρχουν επιχειρήματα για κάθε εκδοχή…), όλοι συμφωνούν ότι η κίνηση αυτή καθαυτή είναι θετική, καθώς και ότι το πιο σημαντικό είναι να έχει θετική συνέχεια. Την επικείμενη δοκιμαστική έξοδο να ακολουθήσουν και άλλες, πριν από τη λήξη του μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, ώστε η χώρα να καταφέρει να αντλήσει από τις αγορές τα κεφάλαια που θα χρειαστεί από τότε έως τα τέλη του 2019, με ανεκτά επιτόκια.

Όπως είναι γνωστό μια από τις πλέον βασικές και σημαντικές κληρονομιές του Διαφωτισμού είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Σύμφωνα με την αρχή αυτή , όπως γράφει και αναλύει ο Μοντεσκιέ στο περίφημο ενδέκατο βιβλίο του εμβληματικού του έργου “ Το πνεύμα των Νόμων ” , η εκτελεστική , η νομοθετική και η δικαστική εξουσία πρέπει να είναι ανεξάρτητες και διακριτές μεταξύ τους. Η αρχή της διάκρισης ων εξουσιών αναδείχθηκε σε θεμελιώδες και χαρακτηριστικό γνώρισμα των σύγχρονων φιλελεύθερων κρατών, τα οποία συγκροτήθηκαν ως τέτοια μέσα από την μακρά διαδικασία της σύγκρουσης με την απολυταρχική και συγκεντρωτική , συνήθως μοναρχική , εξουσία.