Οι συμμετοχικές διαδικασίες είναι επί της αρχής σωστές χάρη στο τεκμήριο της δημοκρατικότητας. Αλλά αν αυτό είναι το κριτήριο, ο κυρίαρχος λαός στο προσκήνιο, τότε γιατί δεν κάνουμε συνεχώς δημοψηφίσματα και γιατί δεν καθιερώνεται η απλή και άδολη αναλογική, παρόλο που αποτελεί το πλέον δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.

Η απόφαση για το σταυρό προτίμησης πιστεύω πως είναι μια πολύ αρνητική εξέλιξη, ειδικά για το εγχείρημά της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Κατʼ αρχήν, είναι πολύ άκομψο μεταξύ εταίρων να γίνονται μονομερείς κινήσεις που, πέραν των άλλων, αλλάζουν τους όρους αυτής της υπό διαμόρφωση συμμαχίας. Αλλά, αυτό ας το προσπεράσουμε...

Η απόφαση για εκλογή των ευρωβουλευτών με σταυρό προτίμησης συνιστά βαρύτατη αρνητική εξέλιξη που δυναμιτίζει την ελπίδα για ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς, αποδυναμώνοντας μέχρι ταφόπλακας τη σοβαρότερη προσπάθεια, την «Πρωτοβουλία των 58».

Η αλλαγή του νόμου για τις ευρωεκλογές από τους δύο πολιτικούς αρχηγούς υπαγορεύτηκε από ανάγκες τακτικής οι οποίες εξηγήθηκαν σε μήκος και σε πλάτος από έγκυρους αναλυτές. Υπαγορεύτηκε επίσης από την έγνοια για το εκλογικό αποτέλεσμα, γεγονός καθ’ όλα νόμιμο. Αυτή είναι η δουλειά των πολιτικών αρχηγών: να ανησυχούν για την τύχη του κόμματός τους. Ομως οι λόγοι τακτικής δεν καθιστούν αυτομάτως χρήσιμη τη νέα διαδικασία για τις ευρωεκλογές.

Από τη μια άκρη στην άλλη. Εκεί που οι αρχηγοί των κομμάτων διόριζαν κατά βούληση τους ευρωβουλευτές, και συχνά διόριζαν τους χειρότερους, η κυβέρνηση αποφασίζει να μετατρέψει την ανάδειξή τους σε ανελέητη αρένα πανελλαδικών ενδοκομματικών διαγκωνισμών.

Τέσσερα χρόνια μετά το τσουνάμι των υπερατλαντικών στεγαστικών θαλασσοδανείων που κάλυψε την Ευρώπη, από την Ιρλανδία μέχρι την Ελλάδα, οι λεγόμενες περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης είναι αναμφιβόλως έτοιμες να συζητήσουν «για την ταμπακέρα»: να συζητήσουν δηλαδή για το κόστος της οικονομικής τους ανασυγκρότησης.

Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: η πρόβλεψη του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές του Μαΐου θα έχει τρεις βασικές συνέπειες.
Θα ενισχύσει όσους υποψήφιους έχουν χρήματα να ξοδέψουν για την προεκλογική εκστρατεία, αναζητώντας ψήφους σε όλη τη χώρα.
Θα ενισχύσει όσους προέρχονται από μεγάλες εκλογικές περιφέρειες (μπορεί να αντιμετωπίσει ένας υποψήφιος μιας μονοεδρικής εκλογικής περιφέρειας, έναν υποψήφιο της Β’ Αθηνών;)
Τέλος, θα ενισχύσει όσους έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ και έχουν προβληθεί. Πρόκειται επί της ουσίας για έναπρόσθετο εφόδιο στους υποψήφιους των μεγάλων περιφερειών.

Η υποβάθμιση σε έναν λόγο πολιτικής αντιπαράθεσης με ανάλογη φρασεολογία («δολιοφθορά», «πέμπτη φάλαγγα») φανερώνει μια παρακμή. Η ανακάλυψη εσωτερικών εχθρών και η ολίσθηση σε μια ρητορεία που συγγενεύει με ορολογία συνωμοσιολογικών θεωριών, συνήθως σημαίνει ότι εκλείπει το πολιτικό επιχείρημα και αρχίζει η πολιτική πτώση