Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υποψηφιότητα του κ. Θ. Καρυπίδη από τον ΣΥΡΙΖΑ, για την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας, ήταν μια λάθος επιλογή. Δημιούργησε δικαιολογημένα αρνητικές εντυπώσεις και έντονες ενδοκομματικές αναταράξεις.Πέρα όμως από αυτά και τη σχετική πολιτική εκμετάλλευση (που συνηθίζεται απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις, σε τέτοιες περιπτώσεις), το «λάθος» έφερε στην επιφάνεια ορισμένα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα.

Το ερώτημα είναι ερεθιστικό και το συζητάμε συχνά στις παρέες - μάλιστα πολλές φορές φορτισμένο και ιδεολογικά -, δεν είμαι όμως βέβαιος ότι νοηματοδοτούμε πάντοτε με τον ίδιο τρόπο τις λέξεις.

Ας αρχίσω από δύο επιμέρους ερωτήματα. Πρώτο, ποιος πληρώνει για το σύστημα υγείας. Και δεύτερο, ποιος και πώς παρέχει τις υπηρεσίες του.

Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ριζική φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο την απλοποίηση του συστήματος, τον εξορθολογισμό των προστίμων, την αναδιοργάνωση του εισπρακτικού μηχανισμού και πλέγμα μέτρων για τον δραστικό περιορισμό της φοροδιαφυγής.

...Είναι πιστεύω καιρός η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (όπως και της κίνησης των "58") να συνειδητοποιήσει πως η αναγόρευση της ΔΗΜΑΡ σε κύριο αντίπαλο με όρους παλαιοκομμουνιστικών συγκρούσεων δεν ωφελεί κανένα. Ούτε αυτούς σίγουρα, ούτε εμάς, ούτε τη δημοκρατική αριστερά συνολικά. Ωφελεί τον νέο διπολισμό, καθώς οι πολίτες απομακρύνονται από ομάδες που καυγαδίζουν ως γκρουπούσκουλα. Και δεν πολυψάχνουν ποιος "φταίει". Αν λοιπόν στόχος είναι πραγματικά ο "τρίτος πόλος" και όχι η ενίσχυση του πρώτου, ας αποδεχθούν το προφανές πως –σ’ αυτή τη φάση τουλάχιστον- δεν θα υπάρξει ενιαίος "κεντροαριστερός" φορέας, πως η ΔΗΜΑΡ δεν θα συμπτύξει κοινό εκλογικό σχήμα με το ΠΑΣΟΚ.