Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητη «δημοκρατική αριστερά»: υπήρξε η ΕΔΑ η οποία αποτελούσε, εκ των πραγμάτων, όμηρο του παράνομου ΚΚΕ· υπήρξαν και υπάρχουν «αριστεροί δημοκράτες», μονάδες, παρέες· υπήρξε και υπάρχει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα· υπάρχει σοσιαλφασιστικό· υπάρχει κι ο σχηματισμός που ελάχιστα διαφέρει από το ΚΚΕ.

Ένα επιχείρημα που προβάλλουν οι ανά τον κόσμο Κασσάνδρες που επιμένουν να προδικάζουν τη χρεοκοπία της χώρας μας – αν όχι αμέσως, εφόσον στηρίζεται από το μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ, πάντως με την εξάντλησή του το 2012 – είναι η απουσία μεγέθυνσης. Γι’ αυτό το λόγο απέκλειε για παράδειγμα ο Νουριέλ Ρουμπινί και πάλι την περασμένη εβδομάδα να αποδώσουν οι προσπάθειές μας να μειωθεί το έλλειμμα και να σταθεροποιηθεί το χρέος του Δημοσίου. Το Βέλγιο, η Ιρλανδία και η Σουηδία τα είχαν καταφέρει αντίστοιχα τη δεκαετία του 1990, αναγνώριζε, αλλά σε περίοδο οικονομικής μεγέθυνσης τότε. Δεν μπορούν επομένως να συσχετισθούν με το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας.