Ιδεοληψίες αντί πραγματικότητας

Η πλήρης πολιτική και ιδεολογική αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτυλίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Εκδηλώνεται πλέον και με λεκτικές και σωματικές βιαιότητες, με προπηλακισμούς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, με εισβολές και καταστροφές στα γραφεία του και άλλες τέτοιες πρακτικές. Οι χαρακτηρισμοί «προδότες» και «ξενόδουλοι», οι απειλές για «κρεμάλες» και «Γουδή» και άλλα φρικώδη εκτοξεύονται τώρα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Οι υλικές και φραστικές αυτές συμπεριφορές, παρόλο που είχαν γίνει αποδεκτές και είχαν νομιμοποιηθεί πλήρως τα προηγούμενα χρόνια από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να αφήνονται, χαιρέκακα, χωρίς καταδίκη από τους δημοκρατικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.

Πρέπει να καταγγέλλονται ως φασιστικές και αντιδραστικές πρακτικές, τόσο στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας των πολιτικών απόψεων, όσο και γιατί αυτές καθ’ εαυτές εκφράζουν τον παλιό εκείνον χυδαίο, ανορθολογικό και βίαιο «αντιμνημονιακό» λόγο. Oπως και τότε, έτσι και τώρα, μορφοποιούν το ιδεολογικό τέρας που έχει επικαθίσει στην ελληνική κοινωνία και την εμποδίζει να δει τον εαυτό της κατάματα και να κατανοήσει τα αίτια της κρίσης της. Ακόμα και τώρα που δοκιμάστηκαν όλα τα ιδεολογήματα και αποκαλύφθηκε η γύμνια τους.

Δυστυχώς μαζί με τις βίαιες αντιπολιτικές συμπεριφορές επανέκαμψαν και διάφορες ιδεοληψίες και πολλές συνωμοσιολογικές ερμηνείες της πραγματικότητας. Χαρακτηριστική είναι η συμμετοχή στα Σέρβια Κοζάνης δεκάδων πολιτών και του δημάρχου συμπεριλαμβανομένου σε μια συγκέντρωση της «πολιτικής» κίνησης του Αρτέμη Σώρα, ενός Ελληνοαμερικανού ο οποίος διατείνεται ότι διαθέτει μετοχές μιας υποτιθέμενης Τράπεζας της Ανατολής αξίας εκατοντάδων δισ., που θα διαθέσει για τη σωτηρία της χώρας. Ολοι αυτοί με έναν παραληρηματικό «όρκο του πολεμιστή» στη «συμπαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια» και «στον λόγο του πανάγαθου άρχοντος φωτός» και με άλλες μυστικιστικές και εθνικιστικές αναφορές ορκίστηκαν ότι θα σώσουν τον ελληνισμό και την ελληνικότητα.

Αλλά και για άλλα σημαντικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα το Προσφυγικό και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, αναλυτές και πολιτικοί, αντί να δουν το προφανές, τον έλεγχο δηλαδή των μεταναστευτικών ροών, ανακαλύπτουν και διατυπώνουν διάφορες συνωμοσιολογίες για απώλειες της εθνικής κυριαρχίας, για σχέδια καθόδου των Γερμανών στην περιοχή και άλλα πολλά. Ολα αυτά δείχνουν ότι μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας παραμένουν ακόμα παραλογισμένα και εκλαμβάνουν ως ακλόνητη αλήθεια τη δική τους φανταστική σχέση με την πραγματικότητα. Δείχνουν ακόμα την τεράστια προσπάθεια που απαιτείται από τις απελπιστικά ελάχιστες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που προκρίνουν τον ορθό λόγο και την επιστημονική ανάλυση, όχι μόνο για την εξήγηση της εγχώριας πραγματικότητας, αλλά και για την αλλαγή της.