Ας μην αδικούμε τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις στους πολίτες, ότι δεν διαπραγματεύτηκε για τη χώρα, ότι προκάλεσε με την στάση του τους ελέγχους κεφαλαίων, ότι έγιναν απολύσεις λόγω αυτής της εξέλιξης. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το «αυτονόητο» για εκείνον. Προκάλεσε εκλογές, ζητώντας εντολή αυτοδυναμίας για να εφαρμόσει το Μνημόνιο ΙΙΙ, που αντιπαθεί και μάχεται αλλά το έφερε στη Βουλή μετά την εκβιαστική συμπεριφορά των εταίρων.

Όλα τα παραπάνω είναι μέρος του σουρεαλισμού που επικρατούσε μέχρι πριν από δύο εβδομάδες στο Μαξίμου και ξεπέρασε τη φαντασία πολλών. Προφανώς και του Λουίς Μπουνιουέλ, του Γάλλου σκηνοθέτη.

Όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο γνωρίζουν πολύ καλά πως ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος τίποτα. Θα έλεγα πως και στην πολιτική ισχύει το ίδιο, όχι όμως πάντα. Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου έχει μεγαλύτερη σημασία ποιος θα έρθει τρίτος. Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα, αλλά και άλλων ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το κόμμα δεσμεύεται ( μια κουβέντα είναι αυτή) να εφαρμόσει το βαρύτερο από τα τρία Μνημόνια, μόνο αν βρίσκεται στην κυβέρνηση. Κανείς και τίποτα δεν εγγυάται, τι θα κάνει αν δεν είναι στην κυβέρνηση.