Από τα πολλά που έγιναν και ειπώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες, εντύπωση μου έκανε ένα συμβάν που πέρασε στα ψιλά και δεν σχολιάστηκε όσο θα ‘πρεπε: αναφέρομαι στις επαφές μεταξύ της ΛΑ.Ε. και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με στόχο την εκλογική συνεργασία, οι οποίες τελικά αποδείχτηκαν άγονες.

Περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι η συνεργασία μεταξύ τους θα ήταν απολύτως φυσιολογική. Αμφότεροι τοποθετούνται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκουν τη ριζική ανατροπή, αποδέχονται

Ας μη μας κάνουν οι εκλογές και ο κομματικός ανταγωνισμός να χάσουμε το μείζον της περιόδου. Ζούμε την ήττα του αντιμνημονίου και τη διάλυση του αντιμνημονιακού ρεύματος. Επειτα από επτά μήνες διακυβέρνησης κατέληξε σε φιάσκο, έφερε το τρίτο Μνημόνιο γυρίζοντας τη χώρα στο 2012 με κόστος δεκάδες δισ. Η κατάληξη ήταν μοιραία και προβλέψιμη.