Για να αναπτύξουμε το κύριο θέμα μας πρέπει να απαντήσουμε σε ένα βασικό ερώτημα. Απαιτείται αναδιάρθρωση του χρέους;

Συνηθίζεται στη δημόσια συζήτηση και όχι μόνο, να αναφερόμαστε στο ύψος του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ για να ενισχύσουμε επιχειρήματα για την αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης. Ωστόσο η συσχέτιση του χρέους με το ΑΕΠ δεν αποτελεί σαφές κριτήριο «βιωσιμότητας». Η Ισπανία βρέθηκε προ της χρεοκοπίας το 2011 με δημόσιο χρέος κάτω του 40% επί του ΑΕΠ το 2008, ενώ, το αξιόχρεο της Ιαπωνίας (με πάνω από 200% χρέος επί του ΑΕΠ) δεν αμφισβητήθηκε.

Ι) Βασικές αρχές ανάπτυξης του προβληματισμού

1) Οι σκέψεις αφορούν μόνο στο χρέος και δεν επεκτείνονται, λόγω χρόνου, σε θέματα ανάπτυξης, παρόλο βέβαια που και τα δύο θέματα είναι στενά συνδεδεμένα.

2) Ο οικονομικός χρόνος είναι μια έννοια που θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Η έστω θεμελιωμένη αιτιότητα στις κοινωνικές επιστήμες δεν υλοποιείται απαραιτήτως. Συνήθως, μεσολαβούν γεγονότα που είναι πιθανόν να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων. Συνεπώς όταν προτείνονται λύσεις θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο πραγματικός προσδοκώμενος χρόνος υλοποίησης.

3) Οι σκέψεις που παρατίθενται λαμβάνουν υπόψη τους το υπάρχον Ευρωπαϊκό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η Ελλάδα.