...Με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη η τάση να μην προτείνουμε κάτι χειροπιαστό –και δεν εννοώ αν στην κυβέρνηση πρέπει ή όχι να υπάρχουν υφυπουργοί– αλλά να φιλοτεχνούμε εξωραϊσμένες ή δαιμονοποιημένες ταυτότητες, από επικοινωνιακή τακτική έγινε το κεντρικό επιχείρημα. Η ιδρυτική διακήρυξη και οι πρώτες εμφανίσεις του Στ. Θεοδωράκη εξέπεμψαν το σαφέστατο μήνυμα «Δεν είμαι πολιτικός». Και εφόσον για τα σημερινά δεινά υποτίθεται ότι ευθύνονται οι πολιτικοί –στο διάστημα ανάμεσα στην «τεράστια» και την «αποκλειστική» ευθύνη των πολιτικών κρύβεται ολόκληρος ο ψηφοθηρικός λαϊκισμός– όποιος με την εκφορά του λόγου του, την εμφάνιση (σακίδιο) και το ύφος του δείχνει μη πολιτικός, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις.

Την ημέρα ακριβώς που δημοσιοποιήθηκε το ναυάγιο της κίνησης των «58», ο Σταύρος Θεοδωράκης, γνωστός δημοσιογράφος του Mega, εξήγγειλε την ίδρυση νέου κόμματος με το όνομα «Ποτάμι». Η εξαγγελία έλαβε τεράστια δημοσιότητα από τα κατεστημένα ΜΜΕ. Υπήρξε δε αρκετά πρωτότυπη, αφού ο «ηγέτης» (όπως αυτοχαρακτηρίσθηκε) του κόμματος δεν παρουσίασε πρόγραμμα ή ιδρυτική διακήρυξη, αλλά διάσπαρτες θέσεις σε συνεντεύξεις ή με τη μορφή απαντήσεων σε ερωτήματα. Επίσης δεν παρουσιάσθηκαν τα ιδρυτικά μέλη της κίνησης, αλλά ένας κατάλογος τριάντα ονομάτων με τους ο οποίους ο Θεοδωράκης «συζητά» (και από τους οποίους τρεις-τέσσερεις στη συνέχεια διέψευσαν ότι συμμετέχουν στο νέο κόμμα).