Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης - ΟΟΣΑ - βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην ελληνική επικαιρότητα ως συντάκτης της περίφημης «εργαλειοθήκης», μιας σειράς μεταρρυθμίσεων που υπέδειξε στη χώρα μας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και των προοπτικών της ανάπτυξης. Τις συστάσεις του επεξεργάστηκε ο ΟΟΣΑ ύστερα από αίτημα τις ελληνικής κυβέρνησης, η τρόικα επέμεινε να υιοθετηθούν οπωσδήποτε και οι διαπραγματεύσεις με τα αρμόδια υπουργεία τράβηξαν μήνες καθώς θίγονταν διάφορα συμφέροντα, ενώ προβάλλονταν βάσιμες αμφισβητήσεις για τη χρησιμότητα ορισμένων από αυτές.

Οι τιμές πολλών προϊόντων της καθημερινότητας είναι εξαιρετικά, μέχρι παράλογα, υψηλές. Εν μέσω κρίσης, αντί να μειώνονται, ακολούθησαν ανοδική πορεία. Πολλά δε προϊόντα πολυεθνικών πωλούνται στην Ελλάδα πιο ακριβά από ό,τι σε άλλες χώρες, αδικαιολόγητα... Το δε πιο εξωφρενικό είναι ότι ακόμα και ελληνικά προϊόντα στο εξωτερικό πωλούνται φθηνότερα απ’ ό,τι στην Ελλάδα!

Κλειστές ολιγοπωλιακές αγορές μαζί με τα καρτέλ διαμορφώνουν ακριβές τιμές, με υπερκέρδη. Αντί λοιπόν να γίνουν διαρθρωτικές παρεμβάσεις στο κύκλωμα παραγωγής και εμπορίας, που να εξασφαλίζουν έναν υγιή ανταγωνισμό, ο οποίος να διαμορφώνει ένα μόνιμο όφελος στους καταναλωτές, και να στηρίζουν την παραγωγή προωθούνται μεμονωμένες επιλογές υπέρ των πολυεθνικών, με βάση διάφορες ιδεολογικές εμμονές και προκαταλήψεις, όπου το μακροπρόθεσμο όφελος του καταναλωτή κάθε άλλο παρά δεδομένο είναι.